اختلال شخصیت اسکیزوئید

اختلال شخصیت اسکیزوئید یک وضعیت غیر معمول است که در آن افراد از فعالیت های اجتماعی اجتناب می کنند و به طور مداوم از تعامل با خشنود نمی شوند. آن ها همچنین دارای طیف محدودی از بیان احساسی هستند.

اگر به اختلال شخصیت اسکیزوئید مبتلا هستید، ممکن است به عنوان فردی تنها یا طرد کننده دیگران دیده شوید و ممکن است تمایل یا مهارتی برای ایجاد روابط شخصی نزدیک نداشته باشید. از آن جایی که تمایلی به نشان دادن احساسات ندارید، ممکن است طوری به نظر برسید که انگار به دیگران یا آن چه در اطرافتان می گذرد اهمیتی نمی دهید.

اختلالات شخصیتی چیست؟

افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی دارای الگو های طولانی مدت تفکر و عمل هستند که با آن چه جامعه معمول یا عادی می داند متفاوت است. انعطاف ناپذیری شخصیت آن ها می تواند باعث ناراحتی شدید شود و در بسیاری از زمینه های زندگی از جمله عملکرد اجتماعی و کاری اختلال ایجاد کند. افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی معمولا مهارت های مقابله ای ضعیفی دارند و در ایجاد روابط سالم مشکل دارند.

بر خلاف افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی یا افسردگی که می دانند مشکلی دارند اما قادر به کنترل آن نیستند، افراد مبتلا به اختلالات شخصیت اغلب از مشکل خود آگاه نیستند و معتقد نیستند که چیزی برای کنترل دارند. از آن جایی که آن ها اغلب باور ندارند که مشکلی دارند، افراد مبتلا به اختلالات شخصیت اغلب به دنبال درمان نیستند.

اختلال شخصیت اسکیزوئید چیست؟

اختلال شخصیت اسکیزوئید یکی از گروهی از شرایط به نام «خوشه» یا اختلالات شخصیت غیرعادی است. افراد مبتلا به این اختلالات اغلب عجیب و غریب به نظر می رسند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید نیز تمایل دارند نسبت به روابط اجتماعی دور، جدا و بی تفاوت باشند.

آن ها معمولا تنها هستند که فعالیت های انفرادی را ترجیح می دهند و به ندرت احساسات شدید را ابراز می کنند. اگرچه نام آن ها شبیه به هم است و ممکن است علائم مشابهی داشته باشند، اما اختلال شخصیت اسکیزوئید همان اسکیزوفرنی نیست.

بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید قادر به عملکرد نسبتا خوبی هستند، اگرچه تمایل دارند مشاغلی را انتخاب کنند که به آن ها اجازه می دهد به تنهایی کار کنند، مانند افسران امنیت شبانه، کارکنان کتابخانه یا آزمایشگاه.

علائم اختلال شخصیت اسکیزوئید چیست؟

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید اغلب گوشه گیر هستند و زندگی خود را سازماندهی می کنند تا از تماس با افراد دیگر اجتناب کنند. بسیاری از آن ها هرگز ازدواج نمی کنند یا ممکن است در بزرگسالی با والدین خود زندگی کنند.

سایر ویژگی های رایج افراد مبتلا به این اختلال شامل موارد زیر است:

• آن ها تمایلی به روابط ندارند، از روابط نزدیک حتی با اعضای خانواده لذت نمی برند.
• مشاغل و فعالیت های انفرادی را انتخاب می کنند.
• از فعالیت های کمی لذت می برند، از جمله رابطه جنسی.
• هیچ دوست صمیمی ندارند، به جز اقوام درجه یک.
• آن ها در برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارند.
• نسبت به ستایش یا انتقاد بی تفاوت هستند.
• گوشه گیر هستند و احساسات کمی نشان می دهند.
• ممکن است رویا پردازی کنند و یا تخیلات واضحی از زندگی پیچیده درونی ایجاد کنند.

اختلال شخصیت اسکیزوئید چقدر شایع است؟

ارزیابی دقیق شیوع این اختلال دشوار است، زیرا افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید به ندرت به دنبال درمان هستند. اختلال شخصیت اسکیزوئید مردان را بیشتر از زنان مبتلا می کند و در افرادی که بستگان نزدیک مبتلا به اسکیزوفرنی دارند شایع تر است. اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولا در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود.

بیشتر بخوانید: افسردگی دیس تایمی چیست؟

چه چیزی باعث اختلال شخصیت اسکیزوئید می شود؟

اطلاعات کمی در مورد علت اختلال شخصیت اسکیزوئید وجود دارد، اما گمان می رود که هم ژنتیک و هم محیط در آن نقش دارند. برخی از متخصصان بهداشت روان حدس می زنند که دوران کودکی تیره و تار که در آن محبت و احساسات وجود نداشت به ایجاد این اختلال کمک می کند. خطر بالای اختلال شخصیت اسکیزوئید در خانواده‌ های مبتلایان به اسکیزوفرنی نشان می‌ دهد که استعداد ژنتیکی برای این اختلال ممکن است ارثی باشد.

اختلال شخصیت اسکیزوئید چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر علائم این اختلال شخصیت وجود داشته باشد، پزشک ارزیابی را با انجام یک تاریخچه پزشکی کامل و احتمالا یک معاینه فیزیکی آغاز می کند. اگرچه هیچ آزمایش آزمایشگاهی برای تشخیص اختلالات شخصیتی وجود ندارد، پزشک ممکن است از آزمایش‌های تشخیصی مختلفی برای رد کردن بیماری جسمی به عنوان علت علائم استفاده کند.

اگر پزشک هیچ دلیل فیزیکی برای علائم پیدا نکند، ممکن است فرد را به روانپزشک یا روانشناس، متخصصان مراقبت های بهداشتی که به طور ویژه برای تشخیص و درمان بیماری های روانی آموزش دیده اند، ارجاع دهد. روانپزشکان و روانشناسان از ابزار های مصاحبه و ارزیابی ویژه طراحی شده برای ارزیابی یک فرد از نظر اختلال شخصیت استفاده می کنند.

اختلال شخصیت اسکیزوئید چگونه درمان می شود؟

افراد مبتلا به این اختلال شخصیت به ندرت به دنبال درمان هستند، زیرا افکار و رفتار آن ها به طور کلی باعث ناراحتی آن ها نمی شود. هنگامی که به دنبال درمان هستند، روان درمانی (شکلی از مشاوره) شکل درمانی است که اغلب مورد استفاده قرار می گیرد.

درمان احتمالا بر افزایش مهارت‌ های مقابله ‌ای عمومی و همچنین بر بهبود تعامل اجتماعی، ارتباطات و عزت نفس متمرکز خواهد بود. از آن جایی که اعتماد جزء مهمی از درمان است، درمان می تواند برای درمانگر چالش برانگیز باشد، زیرا افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید در ایجاد روابط با دیگران مشکل دارند. آموزش مهارت های اجتماعی نیز می تواند جزء مهمی از درمان باشد.

معمولا از دارو برای درمان خود اختلال شخصیت اسکیزوئید استفاده نمی شود. با این حال، اگر فرد از یک مشکل روانی مرتبط مانند افسردگی نیز رنج می برد، ممکن است دارو هایی نیز تجویز شوند.

عوارض اختلال شخصیت اسکیزوئید چیست؟

فقدان تعامل اجتماعی عارضه اصلی اختلال شخصیت اسکیزوئید است. افراد مبتلا به این اختلال شخصیت به ندرت خشن هستند، زیرا ترجیح می دهند با مردم تعامل نداشته باشند.

چشم انداز افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید چیست؟

اگرچه برخی از رفتار های آن ها ممکن است عجیب باشد، اما افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید به طور کلی قادر به عملکرد در زندگی روزمره هستند. با این حال، آن ها ممکن است روابط معنا داری ایجاد نکنند. مطالعات نشان داده است که آن ها گاهی اوقات ممکن است دچار ناتوانی اجتماعی، مالی و کاری شوند.

آیا می توان از اختلال شخصیت اسکیزوئید پیشگیری کرد؟

هیچ راه شناخته شده ای برای پیشگیری از اختلال شخصیت اسکیزوئید وجود ندارد.

درباره “اختلال شخصیت اسکیزوئید” بیشتر بخوانید:

• تست آنلاین اختلال شخصیت اسکیزوئید

• اختلال شخصیت اسکیزوئید pdf

• نحوه برخورد با شخصیت اسکیزوئید

• ازدواج با اختلال شخصیت اسکیزوئید

• فیلم شخصیت اسکیزوئید

• اختلال شخصیت اسکیزوئید و اسکیزوتایپال

• علت اختلال شخصیت اسکیزوئید

• تست اختلال شخصیت اسکیزوئید

5/5 - (1 امتیاز)