اضطراب به تنشی گفته میشود که انسان را برای انجامکاری ترغیب می‌کند و معمولا در شرایط حساس و خطرناک رخ میدهد و سعی می کند فرد را هوشیار تر نگه دارد. با سایت روانکده همراه باشید.
از نظر فروید
از نظر فروید اضطراب ها به صورت کلی به سه نوع مختلف تقسیم میشوند:
- اضطراب واقعی : ترس از خطر ناشی از دنیای بیرونی است.
- ترس از کنترل خارج شدن غرایز است.
- اضطراب اخلاقی : ترس از وجدان است.
اضطراب واقعی
اضطراب واقعی اولین و بیسیک ترین حالت اضطراب است که بقیه اضطراب ها از آن حاصل میشوند. این اضطراب ناشی از اتفاق ناراحت کننده بیرونی مثل آتش و طوفان و سیل و زلزله و ترس از حمله حیوانات یا اتفاقات از این دست میباشد.
اضطراب واقعی به ترس از حوادث واقعی گفته میشود که ما را به دور از آنها و هدایت به نقطه امن وا میدارداین اضطراب ها معمولا بعد از بین رفتن عامل خطر از بین میروند. ولی ممکن اس در این نوع اضطراب هم تفریط به وجود بیاید و فرد به دلیل آن زندگی خود را مختل کند مانند کسی که فضای ترس از تصادف از خانه بیرون نمی آید
بیشتر بخوانید: کمال گرایی چیست و چگونه می‌توانیم بر آن غلبه کنیم؟
اضطراب رنجو
اضطراب رنجور از نظر فروید ریشه در کودکی دارد و به اضطراب خواسته بین غریزه و سرکوب های ان صورت می‌گیرد برای مثال افزار در مدمی ز ذب ز دز پرخاش یا امیال جنسی سرکوب و تنبیه می شوند وقتی این حس در بزرگسال در فرد ایجاد می شوند ناخودآگاه فرد قصد سرکوب آن را دارد ولی در عین حال مجبور نیاز دارد که خواسته اش را ارضا کند در این موقعیت که دچار اضطراب روان رنجور میشود. اضطراب روان رنجور میتواند به روح و روان فرد آسیب برساند.
اضطراب اخلاقی
اضطراب اخلاقی وقتی ایجاد میشود که فرد در پی ارضای خواسته هایی است که با اخلاقیات فرد در تضاد هستند و به این صورت در زبان ساده فرد خود را در عذاب وجدان درمی یابد و این امر باعث میشود که فرد دچار رنج و عذاب شود. در واقع این نوع اضطراب اخطار بدن به این است که خود در مواقع خطر میباشد و اگر آن را رفع نکند فرامن دچار مشکل خواهد شد
زیگموند فروید، بنیانگذار روانکاوی، مفهوم اضطراب را به عنوان جنبه مرکزی روانشناسی انسان توسعه داد. به عقیده فروید، اضطراب حالتی عاطفی است که زمانی به وجود می آید که فرد احساس می کند تحت تأثیر عوامل درونی یا بیرونی قرار گرفته است. او سه نوع اضطراب را تشخیص داد: اضطراب عینی، روان رنجور و اخلاقی. در این مقاله به هر یک از این انواع اضطراب با توجه به نظریه های فروید می پردازیم.
اضطراب عینی
اضطراب عینی نوعی از اضطراب است که در پاسخ به یک تهدید یا خطر خارجی واقعی ایجاد می شود. این نوع اضطراب به عنوان اضطراب واقع بینانه نیز شناخته می شود و به عنوان یک واکنش طبیعی و انطباقی به یک موقعیت بالقوه مضر در نظر گرفته می شود. به عنوان مثال، اگر فردی به تنهایی در یک کوچه تاریک قدم می زند و صدای قدم هایی را از پشت خود بشنود، ممکن است به طور عینی احساس اضطراب کند. اضطرابی که آنها تجربه می کنند پاسخی به تهدید واقعی خطری است که آنها درک می کنند.
فروید معتقد بود که اضطراب عینی کمترین مشکل را در بین سه نوع اضطراب دارد. این به این دلیل است که این یک پاسخ طبیعی به یک تهدید واقعی است و می تواند فرد را برای محافظت از خود تحریک کند. پس از عبور از خطر، اضطراب از بین می رود و فرد به حالت عادی خود باز می گردد.
اضطراب عصبی
اضطراب عصبی که به عنوان اضطراب بیمارگونه نیز شناخته می شود، نوعی از اضطراب است که در پاسخ به یک درگیری درونی یا تهدید درک شده که بر اساس واقعیت نیست، ایجاد می شود. این نوع اضطراب نشانه‌ای از یک موضوع روان‌شناختی است، مانند آسیب‌های حل‌نشده دوران کودکی، احساسات سرکوب‌شده یا باورهای غیرمنطقی.
فروید معتقد بود که اضطراب روان رنجور شایع ترین نوع اضطراب است و اغلب به صورت یک احساس کلی ناراحتی یا دلهره ظاهر می شود. افراد مبتلا به اضطراب روان رنجور ممکن است حملات پانیک، رفتارهای وسواسی اجباری یا فوبیا را تجربه کنند. تصور می شود که این علائم نتیجه درگیری درونی بین ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه باشد.
فروید استدلال کرد که اضطراب روان رنجور ناشی از تلاش ضمیر ناخودآگاه برای محافظت از فرد در برابر یک میل یا هیجان سرکوب شده است که غیرقابل قبول یا خطرناک تلقی می شود. ممکن است فرد از این تعارض آگاه نباشد، اما اضطراب او نشانه ای از موضوع اصلی است.
دیدگاهتان را بنویسید