تاریخ امروز :31 فروردین 1403

آرامبخش‌ ها که به عنوان تضعیف ‌کننده ‌های سیستم عصبی مرکزی شناخته می‌ شوند، معمولا برای کسانی تجویز می ‌شوند که ممکن است با اضطراب، افسردگی یا مشکلات خواب دست و پنجه نرم کنند. اگرچه در چنین مواردی مفید است، اما آرام بخش ها نیز بسیار اعتیاد آور هستند. در واقع، اعتیاد به آرامبخش مشکلی است که بسیاری از مردم در ایالات متحده با آن روبرو هستند. برای کسانی که از دارو های آرامبخش سوء استفاده می کنند، مصرف بیش از آنچه پزشک تجویز کرده است، خطر اعتیاد به شدت افزایش می یابد.

اگر احساس می کنید که ممکن است شما یا یکی از عزیزان تان با اعتیاد به دارو های آرام بخش دست و پنجه نرم کنید، حتما از متخصصان پزشکی کمک بگیرید تا بتوانند حمایت و محیطی امن برای درمان و همچنین بهبودی فراهم کنند. سوء مصرف طولانی مدت آرام بخش می تواند عواقب شدیدی را به همراه داشته باشد.

قرص های آرام بخش چیست؟

آرام بخش ‌ها سیستم عصبی مرکزی بدن را کند یا کاهش می ‌دهند. این باعث می شود که مغز و بدن با سرعت بسیار کم تری نسبت به عملکرد آن ها در صورت عدم اختلال عمل کنند. مهارت های حرکتی نیز ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد به طوری که افراد ممکن است علائم خستگی را نشان دهند.

آرام بخش ها به طور طبیعی اعتیاد آور هستند، حتی ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که اعتیاد در عرض یک هفته پس از استفاده ایجاد شود، به این معنی که وابستگی می تواند سریع تر از آن چه تصور می کنید ایجاد شود.

انواع آرامبخش ها

انواع آرامبخش ها

آرام بخش های رایج عبارتند از:

  • بنزودیازپین ها: برای درمان اختلالات اضطرابی از نظر پزشکی و همچنین تشنج استفاده می شود.
  • باربیتورات ها: در گذشته برای درمان بی خوابی و همچنین اضطراب استفاده می شد. امروزه استفاده اولیه از آن ها به عنوان یک درمان ضد صرع است.
  • دارو های خواب آور: این دارو ها توسط پزشکان برای درمان بی خوابی در بیمارانی که مشکل خواب دارند تجویز می کنند.

علائم اعتیاد به آرام بخش

علائم اعتیاد آرام بخش در دو حوزه روانی و جسمی خود را نشان می دهد. هرکدام مدت زمان متفاوتی دارند تا در بدن تجزیه شوند و باعث بروز علائم ترک شوند.

اگر شما یا یکی از نزدیکان تان با اعتیاد به آرام بخش دست و پنجه نرم می کنید، ممکن است متوجه یکی از علائم زیر شوید. اگر چنین است، از یک مشاور کمک بگیرید که می توانند شما را به مسیر روشن تری راهنمایی کنند.

علائم روانشناختی اعتیاد به آرام بخش

وابستگی به آرامبخش ها نه تنها باعث عوارض جسمی بلکه روانی نیز می شود. اگر بدن شما به دارو های آرام بخش وابسته است، علائم خاصی ممکن است زمانی که شما برای مدتی از این ماده استفاده نمی کنید ظاهر شود. این ها محدود به:

  • ولع شدید برای مواد مورد سوء مصرف
  • نیاز به دوز بیشتر یا دوز های مکرر
  • عدم کاهش مصرف یا قطع دارو

علائم فیزیکی اعتیاد آرام بخش

علائم فیزیکی اعتیاد به آرامبخش نیز وجود دارد، از جمله:

افسردگی دیس تایمی چیست؟ بیشتر بخوانید: افسردگی دیس تایمی چیست؟

  • گفتار نامفهوم یا کند
  • اختلال در عملکرد حرکتی
  • کنترل ضعیف تکانه
  • سرگیجه
  • لرزش عضلات
  • بی قراری
  • تعریق بیش از حد
  • توهمات
  • هذیان

شدت علائم نشان داده شده ممکن است به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد، مانند این که چه آرامبخشی مورد سوء استفاده قرار می گیرد، دوز، دفعات و عوامل مختلف دیگر. برخی از دارو های آرام بخش ممکن است باعث تحریک پذیری، ناتوانی در راه رفتن بدون تلو تلو خوردن و خواب آلودگی شوند. برخی دیگر ممکن است باعث از دست دادن حافظه یا سایر رفتار های غیرعادی شوند.

علائم ترک آرامبخش ها

هنگامی که به آرامبخش ها اعتیاد پیدا کردید، ممکن است علائم ترک را در زمانی که سعی می کنید مصرف آن را متوقف کنید، تجربه کنید. با دارو های آرام بخش، سم زدایی می تواند مجموعه ای از علائم ترک را ایجاد کند که می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

شدت آن به دفعات استفاده از دارو، دوز، نوع دارو، برنامه ‌ریزی کوتاه ‌تر و سایر شرایط سلامتی که فرد ممکن است داشته باشد، بستگی دارد. به دلیل وابستگی شدیدی که با استفاده از دارو های آرام بخش ایجاد می شود، انکار دوز بدن می تواند منجر به اثرات فیزیکی شدیدی شود، از جمله:

  • اضطراب
  • کاهش اشتها
  • لرزش
  • ترور شب
  • تب شدید
  • افزایش ضربان قلب
  • فشار خون غیر طبیعی
  • تنفس سریع و پی در پی
  • تشنج

با توجه به این عوارض نباید بدون برنامه یک مشاور اقدام به ترک کنید، درعوض، باید از یک برنامه زمان‌ بندی کوتاه‌ تر استفاده شود، ترجیحا زیر نظر متخصص سوء مصرف مواد. این می تواند به مدیریت علائم و جلوگیری از بد تر شدن آن ها و در نتیجه آسیب ماندگار کمک کند.

درمان اعتیاد آرام بخش ها

درمان اعتیاد آرام بخش ها

اولین قدم برای مبارزه با اعتیاد این است که از انکار وجود اعتیاد خودداری کنید. هنگامی که شما یا عزیزان تان پذیرفتید، درمان می تواند شروع شود. این شامل یادگیری در مورد اعتیاد و مهارت های بهبودی، به حداکثر رساندن موفقیت درمان و تبدیل شدن به بهبودی طولانی مدت است.

در درمان های مسکونی، سم زدایی پس از مراجعه به مرکز انتخابی شما انجام می شود تا بدن بتواند از دارو و همچنین هرگونه سموم باقی مانده ای که ممکن است هنوز در بدن باشد پاک شود. پس از اتمام سم زدایی، یک برنامه درمانی سفارشی دنبال می شود تا اطمینان حاصل شود که شما یا یکی از اعضای خانواده تان در مسیر بهبودی باقی می مانند.

برنامه درمانی به طور منظم به روز می شود تا مطمئن شود که برای هر بیمار مفید است تا بتوانید در بهبودی خود با قدرت به خانه خود بازگردید. برنامه درمانی به گونه ای طراحی شده است که شما را برای مقابله با استرس و مبارزه با میل به عود آماده کند. هر روز قوی ‌تر می ‌شوید و چیز های بیشتری یاد می ‌گیرید که شما را از چنگال اعتیاد آرام‌ بخش دور نگه می‌ دارد.

درباره “قرص آرامبخش و ضد استرس” بیشتر بخوانید:

2 یک نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *